Feest was het zaterdag in het Groenhuis aan de Madoerastraat in de Indische Buurt. Het wijkbedrijf bestaat dit jaar vijf jaar. Maar hoe gaat het met het Groenhuis? En wat zijn de verwachtingen voor de komende jaren? Een gesprek met Roos Doevendans.
Hoi Roos! Hebben jullie gisteren een leuk feestje kunnen vieren?
“Het is een super leuke en geslaagde dag geworden. We hadden voor de bezoekers verschillende activiteiten georganiseerd waaronder het maken van insectenhotels. Ook was er livemuziek van Fons Herder en gaf Sambraçao een swingend concert waarbij het moeilijk was om stil te blijven zitten. De open dag begon om 12.00 uur. Om 13.00 uur gaf wethouder Carine Bloemhoff (PvdA) een toespraak. Daarna knipte zij een lintje door waarmee een gedicht onthuld werd dat gemaakt is door wijkdichter Willemijn de Walle. Speciaal voor de verjaardag van het Groenhuis was zij in de pen geklommen. De Walle heeft het gedicht daarna ook voorgedragen. Gedurende de middag bleef het druk en hebben we flink wat bezoekers mogen verwelkomen.”
Voor de mensen die het Groenhuis niet kennen. Wat is het Groenhuis?
“Het Groenhuis is een wijkwerkplek waar alles draait om groen en doen. We hebben hier bijvoorbeeld een kringloopwinkel waar bewoners spullen naar toe kunnen brengen die wachten op een nieuwe eigenaar. We hebben een werkplaats waar een reparatiecafé is gevestigd. Daar kun je kapotte spullen laten repareren of je kunt er leren hoe je dat moet doen. Daarnaast is het Groenhuis een ontmoetingsplek voor de bewoners. Bij het gebouw hebben we ook een moestuin en een stekjesbieb. En het buurtconciërgeteam, dat mensen uit de wijk helpt bij bijvoorbeeld het afvoeren van afval, werkt vanuit het gebouw.”
Bij een lustrumviering is het traditie om terug te blikken. Waarbij je kunt constateren dat door de coronacrisis het niet makkelijke jaren zijn geweest. Hoe zie je dat?
“Het Groenhuis is opgezet in 2019 door Hendrieke Ritsema. In de afgelopen jaren is het relatief snel gelukt om het wijkbedrijf onderdeel te laten zijn van de gevestigde orde in deze buurt. En dat is inderdaad best wel knap omdat je in deze wijk veel maatschappelijke organisaties hebt. Wat het Groenhuis uniek maakt is dat het heel eigen is. Het is een ontmoetingsplek, maar het is ook een plek waar je aan het werk kunt. Waar je kunt zoeken wat er bij je past. In de houtwerkplaats kun je bijvoorbeeld leren hoe je met hout moet werken. Op dit moment zijn er zo’n zestig mensen die gebruik maken van de leerfunctie van het wijkbedrijf. En het is heel mooi om te zien hoe mensen zich ontwikkelen en hoe ze daar in groeien.”
Hoe komt het dat de bewoners van de genoemde wijken zo duurzaam bezig zijn?
“Ik denk dat die conclusie niet helemaal klopt. In deze wijken wonen mensen die het in sommige gevallen best wel moeilijk hebben. Als ze in ons wijkbedrijf aan de slag gaan dan is dat niet met het motief om duurzaam bezig te zijn. Maar wat je ziet is dat duurzaamheid hand in hand gaat met gezinnen die een kleinere portemonnee hebben. Kringloopshoppen is financieel interessant, maar is ook een hele geschikte duurzame keuze. En waar ik super trots op ben is dat het Groenhuis mensen trekt die verschillende achtergronden en leeftijden hebben. Al deze mensen werken met veel respect met elkaar samen. Het is één grote Groenhuis-familie. Dat is heel mooi.”
Hoe ziet de toekomst er uit?
“Qua groei is wat we nu hebben wel het maximum. We zullen ook niet meer mensen kunnen huisvesten dan wat we nu al doen. Maar wat we zien is dat er steeds meer groene ideeën komen. De stekjesbibliotheek bijvoorbeeld, de moestuin, de kas. Dat willen we blijven vernieuwen en uitbreiden om dit te finetunen. En dat is een hele mooie en uitdagende opgave.”
Je klinkt ontzettend enthousiast. Als ik dit zo hoor dan zou je bijna concluderen dat het misschien jammer is dat er maar één Groenhuis is …
“Misschien verdient elke wijk en elk dorp wel een Groenhuis. Je brengt mensen samen, mensen kunnen zich er door het wijkbedrijf ontwikkelen en je zet hele mooie stappen op het gebied van duurzaamheid. Het zou fantastisch zijn als wij andere mensen in de gemeente met ons verhaal kunnen inspireren.”
