Het mini-Yessefestival bij klooster Yesse bij Haren is zaterdag een succes geworden. Volgens Annemiek Bos trok het festival dubbel zoveel belangstellenden in vergelijking met vorig jaar.
Hoi Annemiek! Hoe is het succes te verklaren?
“Vorig jaar trokken we ongeveer dertig belangstellenden, dit jaar hadden we rond de 65. Het meest bijzondere was dat ongeveer tachtig procent van deze bezoekers hier nog niet eerder was geweest. Daar zijn we heel erg blij mee omdat het de mogelijkheid biedt om te vertellen over de rijke geschiedenis die op deze plek is te vinden. En hoe dat komt? We hebben ons dit jaar aangesloten bij de Culturele Raad Haren. Dat heeft extra promotie en aandacht gegeneerd. Dus dat is een schot in de roos geweest.”
Als we het hebben over het mini-Yessefestival. Wat is dit voor festival?
“Dit festival is onze seizoensafsluiting. We hadden een markt waar allerlei snuisterijen waren te verkrijgen. Er was een boekenmarkt, er waren flitslezingen waarbij kloosterweetjes werden verteld en er was aandacht voor de resultaten van het archeologisch onderzoek dat dit jaar opnieuw bij ons heeft plaatsgevonden. En op de dag zelf hebben we nog kloosterwandelingen toegevoegd aan het programma. De belangstelling was zo groot en de ruimte beperkt, dat we dachten, wat kunnen we verder toevoegen? Dat zijn de kloosterwandelingen over het terrein geworden waar ook driekwart van de bezoekers gebruik van heeft gemaakt.”
We hebben het over klooster Yesse bij Haren. Ondanks dat er op deze plek veel geschiedenis ligt, zal niet iedereen bekend zijn met deze locatie …
“Klooster Yesse was een cisterciënzer-vrouwenklooster dat opgericht is in 1215 of 1216. Het heeft tot de reductie in 1594 bestaan. Aan het klooster was al vrij snel een meisjesschool verbonden. De nonnen in het klooster leefden van de opbrengsten van het grootgrondbezit, het verhuren van baksteenovens en de handel in graan en turf. De orde van de cisterciënzers was bedreven in waterbeheersing en kon daarmee grond verbeteren, die ze verkregen door schenkingen van vrome families of door aankoop van minder goede gronden. In de zestiende eeuw nam de belangstelling voor het kloosterleven af en raakte Yesse in verval. Na plunderingen door soldaten werden de laatste restanten van het klooster in 1890 afgebroken.”
Het festival was voor jullie de seizoensafsluiting. Is het een goed seizoen geweest voor het klooster?
“De weersomstandigheden zaten dit jaar niet mee. De zomer begon nat. Ook gedurende de zomer werden mooie periodes afgewisseld door flinke regenbuien. Dat is voor onze activiteiten nadelig. Toch kijken we terug op mooie hoogtepunten. Veel mensen die gedurende het jaar bijvoorbeeld even langskwamen. We hebben een succesvolle kloosterlezing gehad, er zijn opgravingen gedaan door RUG-studenten en we hebben één schoolklas mogen ontvangen die zich hier verdiept heeft in de geschiedenis van Yesse.”
Zou dat wat jullie betreft vaker mogen? Dat er vaker schoolklassen langskomen?
“Absoluut. Hoewel dat een lastig punt is. We hebben namelijk een programma dat niet voldoet aan de leerdoelen die gesteld worden door scholen. Onlangs hebben we via de coöperatie Sterke Musea een adviseur in de arm genomen die ons nu helpt met een educatieprogramma dat wel voldoet aan de leerdoelen. We proberen, mede via een leerkracht geschiedenis, scholen wakker te maken. Je kunt voor studiereizen naar het verre buitenland gaan, maar geschiedenis ligt hier in Groningen om de hoek. Het bevindt zich ook hier. Daar mag best wel wat meer aandacht voor komen.”
Als je kijkt naar de toekomst. Wat zijn de wensen?
“Educatie is dus sowieso een wens. Maar we willen ook een nieuw bezoekerscentrum van de grond krijgen. En we willen aansluiting krijgen met de historische wandeling op De Vork. We zouden graag het terrein zo willen inrichten dat we met die wandeling verbinding krijgen. En natuurlijk blijft onze ambitie om klooster Yesse meer op de kaart te zetten waarbij we ook contact willen zoeken met musea en stichtingen, zodat we elkaar kunnen versterken.”
