Hij is zo trots als een pauw: Steven Gilbers uit de stad. Afgelopen vrijdag verscheen zijn single Scenic Route, uitgebracht door een Amerikaans label. Het lied vertelt daarbij een bijzonder verhaal.
Hoi Steven! Hoe trots ben je?
“Ja, heel erg trots. Ik maak mijn hele leven al muziek. Maar dit is echt een enorme stap. Ik heb bij deze productie samengewerkt met Steven Francis, J57 en Deejay Irie. Steven Francis is de artiestennaam van Frank Stevens, en komt ook uit de stad. Hij is een erg goede vriend van mij, en samen hebben we al vaker wat dingen gemaakt. Maar nu is het uitgebracht bij een Amerikaans label dat opgericht werd door J57, die ook met artiesten als DJ Premier, Method Man en Joey Bada$$ werkte. Dat zijn namen waar wij nog net geen posters van op onze slaapkamer hebben hangen. Dus ja, heel trots.”
Om even wat duiding te scheppen. Wie is Steven Gilbers precies?
“Ik ben 33 jaar. Na een studie aan de Rijksuniversiteit, waarbij ik ook een tijdlang in New York heb gewoond, ben ik drie jaar geleden gepromoveerd op mijn proefschrift over de ontwikkeling van de spraak en rapstijl van 2Pac. Tegenwoordig ben ik taalwetenschapper aan de RUG. Daarnaast ben ik betrokken bij Homebase, dat inmiddels tien jaar bestaat. Een aantal jaren lang maakten we Homebase Radio op de alternatieve radiozender KINK. Enkele jaren geleden hebben we besloten om ons met Homebase alleen nog te richten op het organiseren van evenementen die in het teken staan van hiphop.”
De muziek loopt als een rode lijn door je leven, waarbij de single, waar we het vandaag over hebben, enkele jaren geleden zich als het ware al aandiende …
“Je kunt zeggen dat het wellicht in 2020 is begonnen. In onze radioshow voor KINK draaiden we een nummer van de groep Jamo Gang. We luisterden dat, en het gaf ontzettend veel energie. Eind 2020 was een behoorlijk donkere periode. De coronapandemie was op haar hoogtepunt, we waren veel binnen en de muren kwamen figuurlijk gezien flink op ons af. Dit nummer gaf mij energie. Aan het einde van het jaar maakten we een eindejaarspecial voor de radiozender, waarbij we artiesten wilden interviewen. We wisten toen al dat J57 de man was die achter de Jamo Gang zat. Op zijn Instagram stond echter dat hij geen direct messages las. Maar mijn kompaan Frank gaf niet op, zocht op een andere manier contact, en dat lukte.”
J57, die James Victor Heinz heet en best wel een grootheid is in Amerika, kwam daarmee in jullie radioprogramma. Hoe verliep dat interview?
“Dat interview had de juiste klik. Wij wisten de vragen te stellen die hij graag wilde horen. Soms heb je dat hè? Dat je tientallen interviews doet, maar dat je als geïnterviewde denkt, de vraag die eigenlijk gesteld zou moeten worden, die ontbreekt. Volgens J57 stelden wij direct in het begin de juiste vragen, waardoor er een mooi gesprek op gang kwam. Het gesprek was ook zo goed, dat we daarna contact zijn gaan houden. Zo kwam hij er achter dat wij zelf ook muziek maakten. We hebben wat voorbeelden gestuurd, en daar was hij van onder de indruk. Hij zag er wel muziek in om een samenwerking op te zetten.”
In 2022 zijn jullie daarop naar New York gegaan …
“Klopt. Samen met Frank ben ik toen voor een werkvakantie naar de Big Apple gegaan. We hebben J57 een berichtje gestuurd van joh, we zijn nu in New York. Is het ook een idee om een kop koffie te drinken? Hij bleek op dat moment in Atlanta te zitten, maar is zo ongeveer direct naar ons toe gevlogen en reserveerde studiotijd in een studio in Brooklyn. En dat was wel bijzonder. Ik vertelde al dat ik een tijdje in New York heb gewoond. Die studio was op steenworpafstand van mijn huis daar. In de studio hebben Frank en J57 gewerkt aan een demobeat. Een beat is in de hiphop erg belangrijk. Maar uiteindelijk bleek het geen demobeat te zijn dat we gemaakt hadden, maar de basis van een nieuwe track. Zo goed was het gelukt.”
Daarop kon jij aan de slag …
“Er moest inderdaad een tekst worden geschreven. Daar ben ik een jaar mee bezig geweest. Het moest perfect zijn. Maar daar kwam bij dat het een hele gekke tijd was in mijn leven. Ik heb door middel van de songtekst ook veel van me af kunnen schrijven. Scenic Route zou je wat dat betreft ook autobiografisch kunnen benoemen. Als je op zoek gaat naar succes, dan doe je dat niet in een rechte lijn. Maar door strubbelingen in je leven maak je omwegen om bij je doel te komen: the scenic route.”
In het lied zitten ook veel verwijzingen naar andere werken uit de hiphop …
“Ja. En dan wordt het verhaal compleet. Want hoe kun je die verwijzingen nu goed brengen? Bij ons ontstond het idee om deze er in te scratchen. En wie kan dat beter dan Deejay Irie. Hij komt uit Groningen, is wereldberoemd en ontzettend goed. Hij wilde er wel naar kijken, toen we het voorstelden. Twee weken later kregen we het resultaat terug. In die versie was het scratchen iets too much. Alle vocalen waren vervangen door scratches. In de uiteindelijke single hebben we dat iets gereduceerd. Maar aan de andere kant had het ook wel weer iets. Daarom komt deze versie, die we bestempeld hebben als de Deejay Irie Version, volgende week vrijdag uit.”
J57 is bij het proces betrokken gebleven. Hoe reageerde hij?
“Hij was enthousiast. Hij heeft dus zijn eigen platenlabel genaamd Five Se7en Collective, in samenwerking met Soulspazm. Via dit label is het uitgebracht. Sinds afgelopen vrijdag is het te beluisteren via bijvoorbeeld Spotify. En er komen al erg mooie reacties binnen. In de statistieken zien we dat het in Nederland beluisterd wordt, maar ook in diverse Amerikaanse steden en in Mexico waar het door een muziekcriticus gebombardeerd is tot favoriete track van de week.”
Is dit nu een droom die waar wordt?
“Ja, toch wel. Muziek vind ik geweldig. En dat dit lukt, ja, dat is echt super vet. Kijk. We hebben niet de ambitie om wereldsterren te worden. Maar we zouden het wel heel leuk vinden om naam te maken in de scene. Frank en ik zijn beide werkzaam. We zijn heel erg betrokken met hiphop, bijvoorbeeld met Homebase. Maar nu bewegen we ons ook op het vlak van het maken van muziek, en dat is heel veel waard.”
Het is misschien een gekke vraag, maar jullie drieën komen uit Groningen. Wat zegt dit over onze stad in relatie tot hiphop?
“Ik denk dat het een hele mooie vraag is. Ik denk dat Groningen regelmatig onderschat wordt. Dat vergeten is wat Groningen heeft betekend in de hiphop-historie. In de begindagen van dit genre was Groningen cruciaal. Neem de band Zombi Squad uit onze stad. Zij waren internationaal heel groot. Maar dat geldt ook voor de andere pilaren die verbonden zijn met hiphop. Neem graffiti. Ik denk dat daar best wel wat meer aandacht voor mag zijn. Dit mag verteld worden.”
Tot slot. Wat is nu jullie hoop? Dat jullie single door Amerikaanse radiozenders gedraaid zal worden?
“Dat zou allemaal geweldig zijn. Maar dat zouden dan wel de kersen op de taart zijn. Ook zonder de kersen is de taart al perfect uit de oven gekomen. We zijn nu al heel tevreden. Als vrienden hebben we dit bewerkstelligd. Dankzij de kracht van internet kon er contact worden gelegd met J57, waardoor er iets heel moois van de grond is gekomen. Zowel Frank als ik zijn beide in de dertig. Er wordt altijd gezegd dat je als hiphopartiest niet ouder moet zijn dan 20 jaar om door te kunnen breken. Wij laten zien dat dat helemaal niet hoeft. Dat maakt me trots.”
Luister hieronder naar ‘Scenic Route’:
