Dames HC Groningen na zes jaar weer terug in landelijke topklasse: “Wat een feest!”

In een zenuwslopende wedstrijd is het zaterdag de dames van team MB1 van HC Groningen gelukt om te promoveren naar de landelijke topklasse. De afgelopen maanden is er keihard gewerkt aan deze prestatie.

“Toen we vanochtend naar Laren reden was voor ons niet duidelijk hoe het af zou gaan lopen”, vertelt trainer Robert Jan Schultink. “We hebben dit seizoen twee keer eerder tegen dit team gespeeld. De eerste keer was een oefenwedstrijd. Dat was echt een knotsgekke pot. Wij kwamen in die wedstrijd op een 2-0 achterstand, waarbij het in de slotfase 2-2 werd. De eerste keer in de competitie, toen ze bij ons op bezoek kwamen, werden wij op een 2-0 achterstand gezet. Dat leek ook de eindstand te worden, tot wij in de slotfase drie goals maakten en we met 3-2 wonnen. Dus we wisten op voorhand dat vandaag alles mogelijk zou zijn.”

“Het is gelukt om de lat steeds hoger te leggen”
Volgens Schultink waren de zenuwen ook duidelijk aanwezig. “Ik heb de cijfers niet helemaal paraat, maar ongeveer zes jaar geleden speelden we voor het laatst op dit niveau. De afgelopen jaren zijn we aan een team gaan werken, waarbij het doel was om hen zo goed mogelijk voor de dag te laten komen. Het behalen van de topklasse zou de spreekwoordelijke kers op de taart zijn. Je kunt als sportvereniging zeggen, dat willen we. Maar een team moet het ook kunnen. Daar hebben we aan gewerkt. Vorig jaar trainde ik dit team in mijn eentje. Dit seizoen is Tim Scholten daar bij gekomen. Samen, met ook allemaal mensen op de achtergrond, is het gelukt om de lat steeds wat hoger te leggen.”

“Dankzij een hele mooie backhand werd het 1-0”
Maar dan de allesbepalende wedstrijd: “Ja, spannend. We hebben een hele goede voorbereiding gedraaid, waarbij er ook veel aandacht is geweest voor de mindset. Ja, er waren zenuwen. Maar we wisten ook dat er iets mogelijk zou zijn. En dat bleek. De meiden hebben geweldig goed gespeeld. Door vooruit te hockeyen en hoog op het veld over te nemen drukten we onze stempel. Natuurlijk heb je altijd momenten in een wedstrijd dat de tegenstander je flink onder druk zet. Daar konden we uiteindelijk goed op reageren, waarbij we ons niet gek hebben gemaakt en in ons spel bleven. Uiteindelijk wist Sanna dankzij een hele mooie backhand de bevrijdende 1-0 te scoren. Voor haar, en ook voor het team, speciaal. De 1-0 was ook de eindstand.”

Volgens de trainer zal er bij thuiskomst een feestje gevierd worden. “Dat zal zeker gebeuren, maar we houden het bescheiden. Morgen is het Super Sunday, dan willen we er ook weer staan.”