Volksvermaken deelt voederbieten uit op Vismarkt: “Dit jaar extra kracht nodig om ze uit te hollen”

Stichting Volksvermaken heeft zaterdag voederbieten uitgedeeld op de Vismarkt. Hein Bekenkamp spreekt van een succesvolle middag waarbij hij het belangrijk noemt dat deze traditie in stand blijft.

Hoi Hein! Het uitdelen van voederbieten heeft uiteraard te maken met Sint Martinus. Hoe kijk je terug op de dag van gisteren?
“Het was geweldig. We hebben afgelopen week duizend voederbieten opgehaald bij de kweker. Daarbij kregen we wel te maken met een uitdaging. Normaliter maken we gebruik van rode voederbieten. Dit omdat, als je er een lampje in doet, het zo mooi rood doorschijnt. Echter waren deze bieten een tijd geleden al gerooid en verkocht. We moesten het daarom doen met witte voederbieten. Het nadeel van deze bieten is dat ze heel hard zijn. Je moet nog meer je best doen om ze uit te hollen.”

Hoeveel voederbieten hebben jullie gisteren weg kunnen geven?
“We hebben ruim tweehonderd uit kunnen delen. Voor de duidelijkheid: ik doe dit niet alleen. De Sint Martinuscommissie bestaat uit acht mensen die allemaal hart voor de zaak hebben. We hebben gisteren heel wat bieten voorgeboord. Maar er waren ook mensen die zeiden, nee, dat hoeft niet. We willen thuis zelf de strijd aan gaan met de biet. Onder prima weersomstandigheden, en vrolijke draaiorgelmuziek van Joris van Have, kijken we terug op een hele mooie en geslaagde dag.”

Sint Martinus is van oudsher een bedeltocht voor de allerarmsten. Vroeger konden mensen het zich niet veroorloven om met andere materialen een lampion te maken, waardoor er gebruik werd gemaakt van voederbieten die er in overvloed waren. Hoe belangrijk is het dat deze traditie bewaard blijft?
“Dat is belangrijk. Het laatste wat we willen is dat het alleen nog in de geschiedenisboekjes terug is te vinden. En wat dat betreft mogen we onszelf ook rijk rekenen. De afgelopen jaren zien we dat de belangstelling niet afneemt. Hoeveel voederbieten er dit jaar gebruikt gaan worden als lampion, dat gaan we komende zaterdag meemaken tijdens de optocht naar de Martinikerk. Dan zou ik ook iets kunnen zeggen of er ook een toename is te zien in de traditie.”

De snelle rekenaars hebben inmiddels berekend dat er een kleine achthonderd bieten niet vergeven zijn. Wat gaat daar mee gebeuren?
“De komende dagen trekken we langs verschillende scholen. We maken afspraken met verschillende scholen waar we de bieten af gaan leveren. De kinderen gaan er vervolgens lampions van maken. We verwachten dat we daarmee alle bieten zullen slijten. Mocht er wel wat overblijven, dan gaan deze naar kennissen die een paardenstal hebben. Paarden zijn gek op voederbieten. Dus qua bieten zal alles opgeraken.”

Voor jullie als commissie is het een drukke week want naast het bezoeken van scholen doen jullie nog meer hè?
“Dat klopt. Komende woensdagmiddag bieden we een workshop voederbiet-lampion maken aan. Mocht je gisteren een biet gehaald hebben, en helemaal vastlopen in het proces. Of mocht je gisteren het uitdelen gemist hebben. Dan kun je woensdag terecht bij VRIJDAG aan de Walstraat. Daar staan tussen 14.30 en 16.30 uur docenten en onze commissieleden klaar om je te helpen. De afgelopen jaren vond dit plaats bij Museum aan de A, maar vanwege een verbouwing gaat dat dit jaar niet lukken. Daarom zijn we heel blij dat VRIJDAG hier haar medewerking aan heeft verleend.”

En op zaterdag 9 november vindt vervolgens de grote optocht plaats …
“We verzamelen dan om 16.00 uur op het Hereplein. Vervolgens gaan we in optocht naar de Martinikerk. Sint Martinus zal daar ook bij aanwezig zijn. Hij zal begeleid worden door Romeinse soldaten. Dan zul je misschien denken, wat hebben die Romeinen daar mee te maken. Sint Martinus was toch een bisschop? Ja, dat klopt. Maar hij was ook Romeins officier. Op een dag trok hij Amiens binnen. Het eerste wat hij daar zag was een bedelaar die zijn hand ophield. Sint Martinus heeft daarop met zijn zwaard zijn mantel doormidden gesneden en een helft aan de bedelaar gegeven. De optocht eindigt in de Martinikerk waar een jury de lampionnen gaat beoordelen. Daarbij zijn er dit jaar mooie prijzen te winnen.”

Ik hoor je gepassioneerd vertellen. Je geniet hier van hè?
“Absoluut. Maar er moet gezegd worden dat de commissie er net zoveel lol in heeft als dat ik zelf heb. Samen zorgen we voor het succes. Wel is er elk jaar een onderbuikgevoel: komt het allemaal wel goed? Komen er wel mensen voederbieten halen? Elk jaar gaat het goed. Maar de zorgen betekenen wel dat we scherp blijven. Daarom zijn we ook heel blij met de plannen van stichting Sunnemeerten. Volgend jaar willen zij een grote lichtjestocht organiseren dat gecombineerd gaat worden met de Sint Martinusoptocht. Wij denken dat dit een heel mooi initiatief is waardoor we de dag nog beter op de kaart kunnen zetten.”

Positieve ontwikkelen. Zijn er nu ook punten waarvan je zegt, dat kan beter?
“Ja, toch wel. We stonden gisteren op de Vismarkt en dan zijn er mensen die geen flauw idee hebben waar we mee bezig zijn. We raakten bijvoorbeeld in gesprek met Duitsers en Engelsen. Ik denk dat we dat beter hadden moeten voorbereiden. We spreken allemaal prima onze talen, maar kom dan op zo’n moment maar op die woorden die je niet zo vaak gebruikt. Uiteindelijk hebben we ons er goed mee gered, maar voor de komende jaren is het slim om dat goed voor te bereiden.”

Jullie hebben het de komende dagen druk. Mag ik je een hele mooie week wensen?
“Dankjewel, en dat gaat zeker goed komen. Als de kinderen genieten, dan genieten wij als commissie ook.”

Enkele jaren geleden maakte OOG een reportage over het uithollen van voederbieten op basisschool De Starter: